GARİP SABAHAT ABLA'NIN KALEMİNDEN 3

Koruyan ve Bağışlayan ALLA'ın ADI'yla!

ALLAH'ın ZATI'ndan geliyoruz; burada ( dünyada ) Sıfatları'nı görüyor ve O'nu Sıfatları ile tanıyoruz ve Sıfatları ile sıfatlanıyoruz. O'na lâyık olarak dönenler  ( ölenler ), yani O'nu burada ( dünyada ) idrak edenler; oraya ( ahirete ) intikal edişte, O'nun NURU ile karşılaştıkta, büyük bir ferahlık ve huzur içinde oluyorlar. O'nu, maddi aleminde idrak etmeden dönenleri ise O'nun NURU yakıyor ve büyük bir azapta oluyorlar. Burada dikkat edilecek husus, RABB'ımızın NURU hep aynı: fakat  ahirete dönenlerin bu NUR ile ünsiyetleri ayrı ayrı olduğundan, bu NUR'dan etkilenmeleri de ayrı ayrı oluyor.

          Dünyada O'nun ile oldu isen, kavuşmada, samanyolu'ndasın, cennet halindesin! Dünyada O'nun ile değil isen, vardığında dayanamazsın! İşte cehennem odur! O'nun ile olmak, amma dayanamamak.

          Her kulun kendinden-kendine seferi vardır. Her göz bakar, seferi kadar görür,” Seherde kalkınız, NİYAZ EDİNİZ! " dediğimiz odur… seferiniz uzun olur! Her kul, kendi seferinde kendini bulur.

          KUR'AN'da talep etmenin cevabı vardır. Talip olan her kişi EMİRLERİNİ ÜSTLENEN kişilerden olur.” Talip oldum!” demekle talip olunmuyor… Himmetten önce, hizmet.

          Ruh ile beden arasındaki bağ, ölüm anında, meleklerin en güzellerinden Azrail'in yardımıyla kesilir, HAKK'ın şerbeti sunulur.

          Yüce KUR'AN'da " BİZ " şeklinde hitaplar vardır, bunun hikmeti: RESULÜ'nü NUR'undan yarattı! RESULÜ kainatın her zerresini O NUR ile yazdı.” Ya MUHAMMED, BİZ sana kal-em'i verdik” ayetinin anlamı: O " Kal-em'i al, yaz " DEDİ; RESULÜ yazdı, yazdı,,, KUR'AN yazıldıktan sonra kainat yaratıldı. KUR'AN ne zaman verildi”? RESUÜ doğduğu anda, peygamberliği geldiğinde değil! Peygamberliği geldiğinde, yazılan okundu..  okunsun diye sunuldu. RESULÜ'nü YARATTI, KUR'AN'ı o'na yazdırdı.” Kuran o'dur!” denildi. (" kurmak”tan kuran ) Her zerrede o'nun RESULÜ'nün imzası vardır! RAB,yaratan: MUHAMMED, yaratılan… YARATAN, yarattığını dilediğince yarattı. Kainatı, yarattığı ile diledi, yarattı!” BİZ " den murad odur. Kalemden kasıt bizim yazı yazdığımız gibi bir kalem anlaşılmasın.

KAL= ALLAH'ın Sıfatlarının özelliği (sır). EM= anahtar. KAL-EM= Sırların anahtarı. SIR= ALLAH'ın görünen gürünmeyen tüm özellikleri. ALLAH sırlarını NUR-U MUHAMMED'e bildirdi. TANRI,” KAL-EM'İ AL YAZ DEDİ.

           YASİN 14: Evet, vaktiyle BİZ onlara iki elçi göndermiştik. Fakat onlar her ikisini de yalanladılar; BİZ de üçüncü bir elçiyle onları destekledik. Onlar halka,” Biz size gönderilmiş elçileriz” dediler.

Düzen, senden çok hizmet bekliyor ise, gücünü esirgemediğin müddetçe, asla yardımsız kalmazsın! ALLAH'ım, hizmetine karşılık himmetini esirgemez! Senin ile O'nun arasında asla gölge olmaz! Aynaya baktığın gibi, yüzünde O'nun izini görürsün.

          Sana-bana değil bize diyelim, her kuluna selâm ile söze girelim; HAK ADI'na hatırını soralım, hizmetiniz gerekiyor ise el-ele verelim: sadece salonlarda değil, her halimizde BİR'likte olalım. RESULÜMÜZ camide birini üç  gün görmediğinde onu sorar, gerekirse evine giderdi. Eğer kişi seyahattaysa , kişinin yaptığı işleri o yapar ve aileye yardımcı olurdu.

          Kul, gizli kalan ÖZ'ünü bulmak için her halini eğitirse , nefsini öğütürse, öylece ÖZ'ünü bulur. Kul, ne mutlu kuldur ki, hali ile cümleye verir.

          Her yaratılanda mevcut olan bilgi, kullandıkça açılır. Mantık, bilgiyi kullanma yetkisini arttırır. O bilgi bizde… Mevcut bilgiyi uyarıp,ortaya çıkartmaktayız. Yani, o bilgiyi elde etmiyoruz; idrak ediyoruz, keşfediyoruz.

          Her kulu kendinde olan ÖZ'e dönsün, ÖZ'de kelebek misali çiçeğe konsun. Desin Ki; bende O var, ben O'nun ileyim, O'ndan gelen her zerrede bütünleşmeye talibim. Bütünleştiğim an, kullukta galibim. Gerçek aranır gözde-sözde; nerde bulunur? İçimizdeki ÖZ'de! Kendimi aradım dersen, KENDİNE DÖNMEDİKÇE bulamazsın.

          Tefekkür, kulunu kainatta dolaştırır, gerçeğe ulaştırır. Her kulunda, RABB'imin verdiği bilgi mevcuttur.

ALLAH ADI'NA ATTIĞIN HER ADIMINI, SONUNA KADAR GÖTÜR.

Nefs nedir?: yapmak istemediğin hâlde yaptıklarındır. Nefsi öldürmek değil, oldurmak gereklidir.

            Yönünüz dağlardan ( zorluklardan ) geçebilir, zorluktan asla kaçmayınız! Zora gidiniz! Göreceksiniz, zor gördünüz ama kolay yürüdünüz.

Her derde deva, HAK niyazıdır.

          " Dağlara çıkamam!..” dersen; çıkamadığından mı, niyet kurmadığından mıdır? NİYET KUR, yol seni dilediğine götürür, gerçek olmayan bilgiyi bitirir. Demek ki, bilmek değil, UYMAK GEREKLİYMİŞ.

          Kul şer düşündüğünde, şakidir, cehennemdedir, yani cehildedir. (cehil:karanlık-bilgisizlik'tir.)

          HAK yolunda çalışırsan, gönülden gelene akıl ile alışırsan; diktiğin fidan yeşilden yeşile yol alır, dilenmeyen hal dileyende kalır.

          Dayanmayı bildi isen, dağa-taşa değil RABB'ine dayan; uyanmayı diledi isen, gönlünden-RABB'ine ulaşmaya çalış! Gel dostluğu kuralım, önce kendimizle barışık kalalım. Gerçekte binbir güzeli görelim. Yetmeyen bilgiden kendimi sorumlu tutmalıyım.

GÜZEL AHLÂK ÇEVRESİNE IŞIK SAÇAR.

"Bildim!” diyeni, bildiğini işlemeyeni, RABB'im hoş görmez, Ne derlerse desinler, doğru bildiğini söyle daima.

RABB'im KUR'AN'ı " OKUYUN! ÖĞRENİN! ÖĞRETİN! " diye verdi, kainatı kulunun önüne serdi. Öğren! Öğret! Uyan! Uy! Hizmet; kulun, kulluğunun bir bölümüdür! Onu da yapmaktan kaçınırsa kulu, nerede bulacak yolu?

          Her beden sorumludur, ALDIĞI EMİRLERDEN! Kendine sakındığın her olayda, dostunu da düşün!

          Değişmeyen halinden sorumlusun, gelişmeyen bilginden kurumlusun! Öyle ise, her gününde haline yenisini ekle, bilgine gelişeni öylece bekle.

          Olacağı-geleceği, yazdığını dilet bize; gönlümüzde, sevgi dolu muhabbetini ilet bize; SIR'rını çözemeyiz, akıl-mantık ver bize! Darlığına-gürlüğüne iman ettik; yolumuzda, GÜL'ümüzde, görgümüzde aşırıdan koru bizi!

          Ya RAB, SEN'den SANA sığındım. Ya RAB, BÜYÜKLÜĞÜN İLE KORUNDUM. Bilmeyenin şerrinden, niyazına yöneldim.

          Her yaratılan, kendi varlığını korur.” Korumak, kulluğun ve yaratılmışlığın asıl görevidir”.

          Saracağın her yara, kendinde olduğu zannı versin. Soracağın her soru, kâinatı ilgilendirsin. Sadece tevazu, edep, hoşgörü .. belleğini her zerresi ile zaptetsin.