N   İ   Y   A   Z 

(ALLAH dilemedikçe,bir şey dileyemezsiniz.............

ALLAH'ım,olmayacağın niyazını ettirmez.Etti isem,olacağından şüpheye düşmem........

Canı gönülden af dilersen,tekrarından sakınırsan,elbet AF'fa uğrarsın.ALLAH'ımın en büyük VASFI'dır , AFFEDİCİ'liği.)

                                       (ULULAR'dan dilemek : vasıta kılmaktır,mektubunu postaya vermektir,var HUZURU'na kendin gönülden dile,verme elden ele.......)

                                        (Mezardan geçerken oku : ruhlar etrafına toplanır,senin koruyucun olur.Sudan geçerken oku : sana yol verir.Dağdan geçerken oku : oku,kötüyü çevirir.Kolun uyuştumu oku : PEYGAMBERİMİZ ve cümle ümmetinin ruhuna.Dua dileyen gelip,gönül kapısı açık olana işaret verir.Kolunun uyuşması,başının ağrıması,kulak çınlaması,hep bunların işaretidir.....göz seyirmesi....işareti alan okusun, " ALLAH'ım cümle kullarına " desin.)

                                         ( Dünyadaki hali,ahiretteki mertebesidir.Ne kadar severse,o kadar sevilir.Sevildiği kadar dua alır,aldığı dualar onu yüceltir.” Nasıl ? " derseniz : Nasıl ki rüzgar bulutu yürütür,dualar da kulu yüceltir,her nefes bir kat daha çıkartır...Niyaz : olayı defetmez, seni dışına çıkarır.)

                                         ( Ölmüş bir kişinin arkasından yapılan, Hatim,mevlüt,tevhit tesbihi  gibi törenlerin,onun ruhu üzerinde etkisi nedir ? Niyazlar HAK ADI'na edilir,her andığına

( ölene ) noksansız iletilir.Nasıl ki susayana su verirsin,niyaz bekleyenleri öyle beslersin. Elbet ruhlarını aydınlattığını görürler,hep birden gelirler,nasiplerini alırlar.Küçük büyük denilmeden,azı – çoğu yenilmeden,söze – sözün katılmadan : umar ve alırlar,elbet huzura varırlar.)

                                         ( Perşembenin gecesi kulun mantık imtihanıdır,perşembe gecelerini boş geçirmeyelim kendi zerrelerimizi ve ölmüşlerimize YASİN okuyalım.Bu gün onların beklediği yarın öldüğümüzde bizim beklediğimiz olacaktır.)

(Gömülü olana ( ölüye ) duanı verirsin,neden dünya kulundan esirgersin ? Okuyun,alışın.

YASİN okuyan : dünya ve ahiretin selametini bulur,yumağını AŞK ile doldurur,kaideye oturur,yerini bulur.Kaideye oturan,sarsılmaz........Varanın ( ölmüşün ),dünyadan dileği YASİN'dir.Düşünme,”dünyayı kırdım mı,hoşnut ettim mi ? " Oraya varan : dünyayı fistan gibi çıkarır,olduğu yerde bırakır,senin üzüntün sana kalır.Dualarınız : evvela PEYGAMBER'imize,sonra cümlesine,sonra ULU'na.YASİN'de , niyazın büyüğü vardır.)

                                         ( Ne kadar küçük olsak da,niyazımız kadar ALLAH'a yaklaşırız.

Dile yalnız ALLAH'tan,hayır dile,ALLAH hayır dileğinin,hayır olanını verir.Bedduanı alır sana gönderir.)

(Az olsun,çok versin,her günün gecesinde niyazınız semaya dönsün.Uykuya yatarken de ki :

" ALLAH'ım SANA sığındım,RUH'umu YÜCE KAT'ına emanet ettim.SEN'den başka düşünmem , dünya diye yakınmam.Yolumu dilerim,yönümü isterim ALLAH'ım......)

                                         ( Niyazın sayısında elbet SIR vardır.)

(Sabah kalkarken 11 kere HAY ALLAH diyelim,gece yatarken 11 kere YA ALLAH diyelim, her zaman ELHAMDÜRİLLAH dersek ALLAH ile bağlantımız daim olur.)

                                           (Güçlüğü nasıl yenmeye çalışırız ? : " ALLAH'ım GÜC'üne dayandım,SEN'inle BİR oldum,yardımını diledim " dersin.Şüpheye düşme,” YA ALLAH " de,yürü.)

(Günah işlememek için : " ALLAH'ım,günah işlemekten SANA sığınırım,SEN – beni her türlü günahtan uzak tut,gönül kırmaktan alakoy.Amin.)

                                         ( Mümin olanın niyazı " cümleyedir ".Niyaz odur ki : kendini siler,  cümle için el açarsın.....)

Sözlüğümüzü açıp baktığımızda niyaz'ın karşılığı : TANRI'ya yakarma,TANRI dışında kalan her şeyden arınmayı içerir.Öz manasına bakarsak : Dua'da  ben – sen var ama niyazda ben – sen  yok BİZ var,şöyle ki :Niyaz'da YARATAN ile yaratılan vasıtasız olarak karşı karşıyadır.

( kendini mecbur etmeden,mecbur hissetmeden ALLAH ile kurduğun irtibattır. )

Niyaz uymaktır.Niyaz ile Dua arasındaki farkı daha iyi anlayabilmemiz için,niyazın 4 yönünü bilelim.

                                   (   Niyaz'ın dört yönü şudur : Dil ile , Beden ile , Gönül ile , Aşk.......

Dil ile niyaz : Kulunun gönlünü hoş etmedir.

Beden ile niyaz : Namaz kılma,beden ile kuluna yardımcı olma.

Gönül ile niyaz : Sevme,her kuluna – her yarattığına aynı sevgiyi verebilme.

Aşk : Her şeyin üzerinde ........ALLAH'ıma edilen niyazdır.

İlk üçünü yapmadan aşk ile niyaz'a varamazsın.Sevgide YARATAN ve yaratılan var ( alan veren var.Aşk'ta yalnız O var.Aşk ile niyaz'da kainat seninle,senin ağzınla niyaz ediyor.)

                                           ( Niyaza dururken önce tamamen boşal......Düşün : sevgim her düşündüğüme yeter mi ? yoksa araya kin katar mı ? öyle oldukta,bomboş niyaza durdukta

elbet niyazın seni dilediğin yere vardırır.Boşluktan maksat sevgisizlik değildir.İyi kötü düşüncedir.)

(Kul niyeti ile bulur.Yumuşak olan her kulun okuması , ALLAH'ımın emridir.Her yolu gidişe götüren,her kapıyı açan : niyazdır,unutmayınız.ALLAH'ımın EL'i niyaz edenin sırtındadır.Niyaza vakit ayıran,ahirete mükafatını hazırlar.Dumanı dağıtan,ALLAH'ını hasretle anan : koşar,niyazdan coşar,muradına erer.Niyaz ettiğin,” ALLAH'ım " dediğin günde :yeşil rengi görürsen,muradında kattiyet vardır.Niyaz : beden ile RUH arasındaki perdeyi açar.Ne var ki,O'na edilen niyaz.)

(Dileyen niyaz eder,niyaz eden cevap alır.Gayenin oluşu,niyazın edilişine göredir.Denmesin

" niyaz'a ne hacet ? ALLAH'ım görsün.” Görür elbet....ALLAH'ım dileyene verir.Dilemeyene,danışıp da sorana : sorulsun,yolu öğrenilsin diye verir – alır.Her niyazda  uyuyan zerreler,uyanana katılır.RUH'un zerreleri,bedendeki her zerreyi döllendirir,bildiğince yollandırır,yandığınca küllendirir.)

YÜCE TANRIM : Maddeyi dilediğime,manayı dileyene veririm der.Yalnız madde için ve bir manimiz için ALLAH'a niyaz etmeyelim,mana için ve bize iman vermesi için her an niyaz edelim.